De achtergrond van het adoptiekind, ervaren adoptieouder(s).
De sfeer is duidelijk ontspannen want je “kent” de mensen inmiddels een beetje. Om te beginnen werd er ons gevraagd hoe we de eerste bijeenkomst hadden ervaren. Het was voor iedereen heel verschillend is geweest, er waren sommige die hadden flink wat uit gezocht en waren toen goed aan het denken gezet en andere lieten het allemaal maar gewoon over zich heen komen. Dit laatste geld denk ik ook voor ons.
Vóór de pauze ging het over de kinderen en hun verblijf in een tehuis. Wij kregen daarom vier filmpjes te zien. Van een kindertehuis in India, en een tehuis in China en één in Bolivia en één in Ethiopië. Het was best confronterend wat je dan te zien kreeg. De kindertjes hingen een beetje apathisch in hun bedje. En er was ook bijna geen tijd voor aandacht. Ook hadden ze geen speelgoed.
Daarna werd er nog even nagepraat over de filmpjes en daarna was er pauze. Na de pauze kwam een ervaren adoptiemoeder aan het woord. Het was erg interessant om haar verhaal te horen, ze had twee kinderen uit India. Bij haar 1ste kindje verliep alles vrij goed toen ze het gingen halen en het kindje hechtte vrij goed en snel aan hen. Bij het 2de kindje was dit anders. Dit kindje verzette zich erg tegen haar nieuwe ouders en tegen de adoptie. Maar uiteindelijk is alles goed gekomen. We hoorden hoe dit was voor de ouders en voor het kindje welke emoties daar bij los kwamen en hoe dit opgelost werd. Het was erg leuk en interessant om een dergelijk ervaren verhaal te horen. En voor je het wist was het al weer 13:00 uur en was de bijeenkomst al weer afgelopen.